moerstaal

denk

ik kan
er niet
goed tegen

als jij
mij vraagt
waar ik
aan denk

want dan
weet ik
opeens

niet meer
waar ik
aan denk

vogels

jarenlang heb
ik gedacht

dat de vogels
in de ochtend

zingen om
de vreugde

van een
nieuwe dag

nu heb
ik gelezen

dat ze
fluiten om

te weten
wie van hen

de nacht
heeft overleefd

rug

recht
en trots

maar licht
gewelfd

vanaf jouw nek
verglijdt de tijd

zo naar jouw
billen toe

met mijn hand
er rap achteraan

val

waarom
v
a
l
l
e
n
sterren

waarom
v
a
l
l
e
n
appels
uit de boom

en
waarom
v
a
l
ik op
jou

donkere knieën

vanochtend nog
zo schoon
en fris

bloot en
in een
korte broek

na een
val in
het gras

nu groen
en donker
als de nacht

mijn stad
als een gedicht

op elke
hoek van
elke straat

regent het
verloren letters
of zelfs
hele zinnen

mijn stad
is een gedicht

zonder woorden
zou mijn
stad een
woestijn zijn

kracht

als je in
de trein zit
een een vrouw
valt zomaar
op je schoot

dan kun je
niets anders
dan concluderen

het verschil
tussen zwaartekracht
en aantrekkingskracht
is helemaal
niet zo groot

bijl

morgen kom
ik bij je
met een bijl

ik sla hem
in je deur
en ik vertrek

maak je geen
zorgen denk niet
dat ik gek ben

beschouw het
als een teken
dat ik van je hou

muze

zonder licht
kan ik geen
foto maken

zonder inkt
krijg ik geen
letter op papier

zonder jou
ben ik
geen kunstenaar