trieste feestjes

rug

ik lees jou
als een boek

van voor
naar achter
en soms terug

bij elke bladzij
die ik omsla

breek ik met
veel plezier
jou rug

sieraad

als allerlaatste
doet zij haar
sieraden af

alsof die haar
intieme delen
beter verbergen
dan haar
ondergoed doet

pas dan stapt
zijn naakt bij
mij in bed

takkewijf

bij elke tak
die door de wind
vlak voor haar

fiets neervalt
vloekt zij de
vogels uit de bomen

maar voordat
de bladeren vanuit
de hoogste kruin

haar achtervolgen
is zij allang
weer gevlogen

zwaard

ik voer een
stille strijd
waarbij de woorden
als vanzelf mijn
hoofd in sluipen

ze smaken bitter
op mijn tong
ze branden gaten
in mijn ogen

ik braak de
losse letters uit
alsof de strijd
nog lang niet
is gestreden

en alsof het
zwaard gesmeed
uit stalen woorden
nog heel lang
boven mijn gedachten
zal blijven zweven

taal

op dit eiland heeft
de wind een naam
is de zee nog naar
een vrouw vernoemd
en dragen de rotsen tekens

zelfs de wolken vormen
woorden in de lucht
en in de basten van
de bomen staan letters
met een mes gekerfd

een eiland vol met
oude taal die alleen
nog wordt begrepen
door wie hier met
overgave liefde brengt

zwijgen

ze zei dat
tijd kan vliegen

zelfs hoger dan
de wolken en
voorbij de zon

ze zei dat
zij kon vliegen

nog verder dan
haar liefde en
over de horizon

maar zij heeft
de stilte leren
kennen toen haar

vleugels gingen branden
toen zij ontdekte

dat haar zwijgen
veel te dicht
bij liegen kwam

schuttingtaal

vandaag kruipt
mijn bloed
waar het niet
gaan kan

vandaag schrijf ik
ik op jouw
schutting in
mijn eigen taal

vandaag slecht
ik alle grenzen
die er voor
mij liggen

morgen zal ik
sorry zeggen met
zachte woorden in
een nieuw verhaal

venijn

ze zeggen
het venijn zit
in de staart

daarom heb ik
vandaag mijn hond
eens goed beetgepakt

ik heb gevoeld
ik heb geproefd
ik heb geroken
zelfs even in gebeten

maar het enige wat ik vond
veel haren in mijn mond
en ontblote tanden
met een snauw
van mijn boze hond

huid

het gaat altijd
over huid
en over vingers

ik wil altijd
weer de warmte
van jouw huid

maar het blijft
alleen maar weer
bij het dansen

van mijn stramme
vingers buiten bereik
van jouw huid